Dimitra Kreps

‘The moonlight Sonata just came on the radio and I was instantly transported to your beautiful 'dance'. I just had to email straight away and tell you how special it is to hold the image of your work in my head!’ Lucy Algar

 

Iphigenia in memoriam

Η έκφραση "Κατάθεση ψυχής" δεν ταίριαξε ποτέ καλύτερα σε θεατρική παράσταση απ' όσο στη χθεσινή θεατρική εμπειρία. Η εξαιρετική κα. Δήμητρα Κρεπς μας σύστησε μια Ιφιγένεια βαθύτατα ανθρώπινη και μας εισήγαγε στον εντελώς προσωπικό της κόσμο λίγες ώρες πριν τη θυσία της. Παιδικές αναμνήσεις, διαρκής αγωνία, ένας ανομολόγητος έρωτας κι ένας φόβος επικυρίαρχος των πάντων ενώνουν τον αρχαίο μύθο με το σήμερα σε μια επικαιροποίηση που καθηλώνει. Είναι μέσα στις πέντε καλύτερες παραστάσεις της τελευταίας 20ετίας που έχω δει στην Ελλάδα πλάι στην Μήδεια του Παπαιωάννου και την Ηλέκτρα της Κονιόρδου. Γιάννης Παπαγιαννούλης  (soul-searching, mesmerizing, extraordinary, transfixing, one of the best performances i have seen in Greece during the last few years right next to Papaioannou's Medea and Koniordou's Electra (summarizing from the Greek text of Yannis Papagiannoulis above) 

full translation:

Never has the expression ‘soul-searching’ found a better manifestation in a theatrical performance than in yesterday’s theatrical experience. The extraordinary Dimitra Kreps introduced us to a most deeply humanised Iphigenia and led us to her totally personal space a few hours before her sacrifice. Childhood memories, constant agony, an unspoken love and an ever present fear dominating everything unify the ancient myth with today’s universe in an actualisation that transfixes. It is among the best five perfromances i have seen in Greece during the last years right next to Papaioannou’s Medea and Koniordou’s Electra. 

 

Ιφιγένεια in memοriam

Την προηγούμενη Παρασκευή και την Κυριακή το  βράδυ, είχαμε την εξαιρετική τύχη, χάρη στην παραχώρηση από την αρχαιολογική υπηρεσία των μαγικών χώρων του Παλατιού της Μεσαιωνικής μας Πόλης και του Ξενώνα της Αγ. Αικατερίνης να απολαύσουμε μία σπουδαία ηθοποιό, σε μία εκπληκτική σε ποιότητα και απαιτήσεις θεατρική παράσταση: την Ιφιγένεια in memοriam.

Η κ. Δήμητρα Kreps-Τζανιδάκη, η οποία ήλθε από το Λονδίνο, όπου ζει μονίμως και εργάζεται ως διδάσκουσα  στο τμήμα Κλασσικής Φιλολογίας του University of Reading, ύστερα από πρόσκληση του Δήμου Ρόδου, εδώ και χρόνια καταγράφει μία σημαντική θεατρική παρουσία στο απαιτητικό Λονδίνο, μέσα από τους πολύμοχθους δρόμους του σωματικού θεάτρου. 

Η κ. Δήμητρα Kreps-Τζανιδάκη, παρουσίασε σε υποψιασμένο κοινό της Ρόδου το έργο «Ιφιγένεια in memoriam» γραμμένο από το Γάλλο Jean Rene Lemoine και βραβευμένο από τη Γαλλική Ακαδημία, σκηνοθετημένο ευρηματικά, σκηνογραφημένο και παιγμένο με την τεχνική του σωματικού θεάτρου από την ίδια.

Η Ιφιγένεια της πολύπαθης οικογένειας των Ατρειδών, η με σκευωρία θυσιασθείσα στην πρώτη της νιότη, μύθος αρχετυπικός, καταλύοντας τα δεσμά του χρόνου και του σχεδόν τρισχιλιετούς θανάτου της επανέρχεται στη ζωή, χάρη στη θεατρική σύμβαση, μέσα από το απέραντο  βλέμμα ενός Φαγιούμ. Ο Jean Rene Lemoine, επαναφέρει μέσα από την αχρονία το διαρκές δράμα της μυθικής Ιφιγένειας και του εμπρόσωπου κόσμου της, ανασύροντάς την από τα έγκατα του χωροχρόνου και δωρίζοντάς της την πολυφωνία και πολυπροσωπία ενός ονειρικού και έμφορτου από ακατάπαυστες συγκινήσεις μονολόγου.

Η πρωταγωνίστρια εξέπληξε τους πάντες με τον χειμαρρώδη και καθάριο λόγο της. Υποστήριξε  ένα μακροσκελές, δύσκολο και άκρως ποιητικό κείμενο, με τον απόλυτο έλεγχο ενός υπάκουου σώματος που υπηρετούσε πιστά τη διαρκή θεματική αλλαγή, και με μία σπάνια σε ύφος και ήθος υποκριτική τέχνη, που παρέπεμπε σε ηθοποιούς μεγάλης ακτινοβολίας παλαιότερων δεκαετιών, επέβαλε  μία ατμόσφαιρα σαγήνης και μυσταγωγίας. Συγκλονισμένοι και εκστασιασμένοι όλοι μας παρασυρθήκαμε στη ροή των κόσμων της Ιφιγένειας, όπως συγκλονιστικά τους έδινε υπόσταση η κα  Kreps- Τζανιδάκη, και βιώσαμε κάθε πτυχή του ιερού δράματος της Κόρης, γευόμενοι όλον τον πόνο της Θυσίας και του Έρωτα ως μύστες μίας άλλης Ελευσίνιας Ιερουργίας.

Επειδή  σπανίζουν οι ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις στον τόπο μας αλλά και αυτό το άλλο ήθος, που μοναδικά ακτινοβολούσε η κα kreps-Τζανιδάκη, όσοι μετείχαμε αυτής  της θεατρικής μυσταγωγίας ευχαριστούμε θερμά το Δήμο της Ρόδου για την εμπνευσμένη αυτή κίνησή του και ιδιαίτερα τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Επικοινωνίας και ΜΜΕ κ. Χατζηιωάννου Τέρη. Άφθονες  ευχαριστίες επιβάλλεται να αποδοθούν στην αρχαιολογική υπηρεσία και τη διεύθυνσή της για τη διάθεση των εκπληκτικών αυτών χώρων, καθώς και στους υπαλλήλους της που με μοναδική διάθεση προσφοράς συνήργησαν, ώστε να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία το δύσκολο αυτό θεατρικό εγχείρημα.

Τέλος, ευχαριστούμε θερμά την καβαφικά «ελληνική» κα Δήμητρα Κreps-Τζανιδάκη...

Γρηγόρης Τσιόγκας (an Iphigenia imaginatively staged, torrentially performed with an immense clarity, a radiating precision and an artistry reminiscent of actresses of another era, utterly captivating and mystifying her audiences with an ecstatic, polyphonic and proteic performance engulfing us all in her sacrificial drama ...(summarizing the Greek text of Grigoris Tsiogkas above)

 

full translation: 

Last Friday and Sunday, thanks to the archeological inspectorate’ generosity to release the place of the Grand Master and the Hospice of St. Catherine’s in the medieval town of Rhodes, we had the exceptional fortune to enjoy an important actress in an amazingly demanding theatrical performance of the highest quality: Iphigenia in memoriam by Mrs Dimitra Kreps who travelled from London, where she lives permanently teaching at the Classics department of the University of Reading, following an invitation by the Municipality of Rhodes. A few years now Mrs Dimitra Kreps has a significant theatrical presence in the demanding theatre capital city of London through the sweaty paths of physical theatre. Before an audience largely consisting of artistically aware members, she presented Iphigenia in memoriam by Jean-Rene Lemoine, awarded a French Academy prize, directed imaginatively, staged and performed by herself. Iphigenia of the multi-suffering family of Atreides, who was deceitfully sacrificed in the prime of her youth, an archetypal myth, breaking the limits of time and her nearly three-thousand year old death, comes back to life, thanks to the theatrical convention, through the infinite gaze of a fayoum. Jean-Rene Lemoine reinstatiates through the achrony of time the perennial drama of the mythological heroine and her universe, as reflected in her face, salvaging her from the entrails of the time-space and gifting her with a polyphony and a proteicity of an oneiricc monologue full of an incessant range of emotions. The protagonist/soliloquist amazed everyone with the torrents and purity of her speech supporting a long, difficult and utterly poetic text under the absolute mastery of her obeying body that served faithfully the constant change of theme/scene and through an acting artistry rare both in terms of style and of ethos reminiscent of exceptional radiating actresses of an older era, she commanded a mesmerising atmosphere and a mystagogy. Captivated and partaking of this ecstasy we were all plunged into the fluidity of Iphigenia’s different worlds harrowingly substantiated by Mrs Dimitra Kreps; we, like her, lived every facet of the sacred drama of the Kore, tasting all the pain of her sacrifice and her Eros like mystics of another Eleusinian divine officiation. 

As theatrical performances of such quality are rare in our land, and so is this other ethos which Mrs Dimitra Kreps radiated uniquely, those of us who took part in this theatrical mystagogy we would like to give warm thanks to the Municipality of Rhodes for this inspiring move and especially the deputy Mayor for culture, communication and press, Mr Teris Hadjiioannou. Our thanks must also extend to the archeological inspectorate and its director for offering these amazing spaces and also to all the officers who through their dedicated hard work helped to bring this difficult theatrical endeavour to a magnificent fruition. Finally, we should like to thank the Cavafian “Greek” Mrs Dimitra Kreps

 

radio links: 

https://soundcloud.com/dimitra-kreps/iphigenia-lixnari-radio-rhodes και 

 

αυτή η Ιφιγένεια είναι κάτι πρωτόγνωρο, που δεν έχει ξαναδεί κάποιος  this Iphigenia is unprecendeted, has not been seen/experienced ever before... Tzina Davila iporta.com https://www.youtube.com/watch?v=i1EE3qYdxOc 

http://www.iporta.gr/prosopa/synenteykseis/item/6145-o-ti-eipame-me-tin-dimitra-kreps-tis-tzinas-davila

 

Για την Ιφιγένεια στον Κεραμεικό"[Η Δήμητρα Κρεπς] Έκφρασε μέσα από το λόγο και την κίνηση την αληθινή θηλυκή ποιότητα, που είναι το ένα ζητούμενο της εποχής μας.Και ένα δεύτερο, εξ ίσου σημαντικό, ότι μπόρεσε και έκανε υπέρβαση από μια κατάσταση όχλου, που υπήρχε απέναντί της και δημιουργήθηκε μια όσμωση που με καθήλωσε. Αυτή η υπέρβαση είναι ένα άλλο ζητούμενο της εποχής μας. [...]Η εν Κεραμεικώ στάση-θέαση έγινε υπόσταση-θέωση του θηλυκού που σφύζει από ζωή και έρωτα. Μέσα σε έναν αρσενικό κόσμο που μετατρέπει την κτίση σε κατάκτηση με πολεμικές ιαχές, η Ιφιγένεια απαντάει με το ερωτικό της τραγούδι κραυγή και με το δονούμενο σώμα της, ερωτικό κάλεσμα. Οι Αχαιοί οι τότε και οι νυν δεν ακούνε ούτε βλέπουν.Την ζωή και τον έρωτα τα προσπερνάνε για ένα ανύπαρκτο μετά. Το τώρα ας περιμένει ή το πολύ θα το ξεπετάξουν με ανέραστα σμιξίματα εκτόνωσης οι τότε ή και με κραυγές εξορκισμού οι νυν. Η Ιφιγένεια τότε, εν Αυλίδη, ερωτική με το Όλον της ύπαρξης και η Δήμητρα-Ιφιγένεια τώρα, έν Κεραμεικώ, σε ερωτική σχέση με το ρόλο της, αφήνουν ένα ''Άξιον εστί'' για τον έρωτα, τη ζωή και το θηλυκό που πάσχισαν γεννεές επί γενεών αφιονισμένων αρσενικών να υποτάξουν για την ψευδαίσθηση της υπεροχής.Το τώρα εκφράζεται ως ζώσα ζωή από τις δονήσεις του σώματος της Δήμητρας σε αντίστιξη με το κοιμητήριο του Κεραμεικού που την πλαισιώνει. Μία παράσταση-τελετή με την ιέρειά της ταυτισμένη με την ιερουργία της." Petros Petrou on Iphigenia in Kerameikos

 

The Furies (Dimitra Kreps, Denise Moreno Kitty Paitazoglou) held their own, enhancing long soliloquies with captivating looks and mercurial movements. Oresteia onestoparts

 

But more than anything else thank you for your spirited, professional and heart-felt contribution. You were a great team-player and you brought a real depth and intelligence to the work. We were lucky to have you. The feedback has all been fantastic so I couldn't be happier. Thank you again for your beautiful performance in my play.

Much love

Alexi Campbell (for my role as Mrs P. in his play at the Royal Court Theatre)